Voor botbreuken en hun therapie, het is vooral belangrijk om het lichaam de tijd nodig om de schade te herstellen. In het geval van ernstige fracturen, dit is echter niet voldoende. U zal moeten worden aangepakt om de botten om samen te groeien in de oorspronkelijke positie. Het is soms zelfs noodzakelijk, om de scherven of splinters kunstmatig.

Na een val of ongeluk, is het belangrijk om in gedachten te houden dat in breuken in het lichaam is, is er het risico dat door de bewegingen van het omliggende weefsel wordt beschadigd. Een treffend voorbeeld van een gebroken rib, die kan verwonden een long. In het geval van botbreuken, het de behandeling begint met een zorgvuldige maatregelen voor Eerste hulp.

Botbreuken: Eerste-hulp-maatregelen

• U plaatst het getroffen deel van het lichaam met zacht Materiaal is rustig (bijv., kussens, Dekens, kleding). In het geval van kleinere fracties, zoals op de vingers, het is niet genoeg te bewegen van het gewricht.
• Als het moet, zonder de bewegingen van de benadeelde is mogelijk, vernauwen kleding en snijd hem open en verwijder, als het is te verwachten dat de zwelling. Hoe moeilijk het vaak is met schoenen met enkelletsel. Verwijder de veters volledig en proberen te houden van de voet met een Hand in haar Positie terwijl u sleept met de Schoen langzaam naar beneden. In geval van twijfel is het beter om te wachten voor de paramedici, het juiste snijgereedschap.
• Open breuk moet worden bedekt met kiemvrije verenigingen.
• In het geval van een gesloten fractuur is, kunt u het koelen van de wond met koude kompressen of koelelementen. Packs en ijs met een handdoek wikkelen, om beschadiging van de huid.
• Probeer niet om de rail fracturen als de eerste therapie voor jezelf! De ambulance over te nemen.

Een pleister wordt toegepast in het geval van een fractuur, teneinde het genezingsproces

De omvang en de locatie van de breuken en iedere andere schade, van invloed zijn op de keuze van de therapie maatregelen. In het geval van een eenvoudige, gesloten fractuur, de arts legt een verband van kunststof of gips om het getroffen deel van het lichaam stil. Een pleister pleister mag niet worden gesloten, omdat er vaak zwelling optreden en de pleister kan vervolgens leiden tot stoornissen in de bloedsomloop. Een verplaatste breuk moet de arts als dat nodig is, zodat de bot delen groeien in de juiste Positie. Dit gebeurt meestal onder plaatselijke verdoving, of na de toediening van een pijnstiller. Een deel van de genezing is gecontroleerd in de loop van de daaropvolgende x-ray beelden.

Ook kan een operatie voor botbreuken, een belangrijk onderdeel van de therapie. Dit is meestal niet nodig wanneer de gewrichten zijn betrokken, zijn open fracturen of fijngemaakt fracturen. De verschillende chirurgische technieken zijn beschikbaar. De meeste van de tijd die u gebruikt voor het bevestigen van draad, schroeven of nagels. Een breuk kloof kan ook worden voorzien van een geschroefde metalen plaat is beveiligd. Voor fracturen met open wonden of ernstige rondom het letsel kan ook een zogenaamde externe fixator. Dit is een vaststelling systeem dat is geïnstalleerd aan de buitenkant van de huid met het bot wordt geschroefd. Zachte gewond delen, deze worden samengevoegd tijdens de Operatie ook.

In het geval van botbreuken, deze therapieën hebben bovendien het voordeel dat de gewonde gebied kunnen worden aanzienlijk eerder opnieuw verplaatst en in rekening gebracht. Dit is belangrijk voor het verkrijgen van de functionele capaciteit van de ligamenten en spieren. Zodra de breuken genezen, de AIDS-in een poliklinische operatie.

Extra hulp flankerende maatregelen voor botbreuken in de therapie. De patiënt dient af te koelen van de zwelling, en neem medicatie voor de pijn. In het geval van een been breekt, kan het nodig zijn, geneesmiddelen om te voorkomen dat het bloed om klonters, of om spuiten (trombose profylaxe). Onder de omstandigheden, de arts schrijft een fysiotherapie, om te worden in staat om de volledige mobiliteit weer. Kortom, de Getroffen moeten verwachten dat u het niet kan worden een last op het geblesseerde been voor ten minste zes weken. In het geval van grotere steengroeven deze fase heeft een lengte van maximaal twaalf weken. Kortom, de genezing duurt, hoe langer hoe ouder de Patiënt is.