Mollige of fat cow, een dergelijke beledigingen zijn de studenten op de school vaak – het kan leiden tot anorexia, de betrokken Persoon. Christina woog slechts 33 kilo toen ze eindelijk: Het bot vallen, benen en armen, mager, ingevallen gezicht, maar Christina Helmis van Norderstedt, in de buurt van Hamburg, vernietigt de anorexia. Het is uw 15. Verjaardag, bij een grootte van 1, 73 meter, het meisje weegt slechts 45 pond. En het vervelende is: ze is niet dun genoeg – Christina lijdt aan anorexia!

Acht jaar zijn verstreken sinds die tijd. Vandaag de dag, de student leidt een gelukkig leven, maar de manier om er te komen was rocky. Als kind was ik een beetje mollig, klasgenoot mij te Dik, zegt Christina in een gesprek. Bovendien, u zal worden gebracht van de echtscheiding van hun ouders heel veel, ze trekt weer meer en meer. Op 14 jaar, ze begint uiteindelijk een dieet. Een maximum van vijf kilo wilt verliezen haar, maar dan is ze in te wrijven, meer en meer voedingsmiddelen uit uw dieet. Snoep, verbiedt elke ounce van het voorkomt vet. Het was zo’ n haast, ik kon niet stoppen met het verliezen van gewicht.

Eerst krijgt ze voor haar slanker figuur een veel complimenten van klasgenoten. Maar als je slanker wil niets meer met haar te maken. Voeg daarbij de ruzies met moeder, Dagmar (50). Als je aan mij vroeg of ik heb gegeten, zei ik Ja – een leugen.

In werkelijkheid, alles wat in uw wereld gewoon nog niet de calorieën tellen. Alleen in het Leren is een afleiding, goede cijfers en de erkenning die zij ontvangt door het Verwijderen van een lange tijd geef het aan haar.

Je moeder en de huisarts dat ze uiteindelijk verhuist naar een verblijf in het ziekenhuis. En inderdaad: Christina is toenemende er iets is. Maar toen ze scheurt uit een notitie aan uw ex-vriendin weer in de anorexia. Hij zei een paar kilo zou goed zijn. Een fatale fout! Christina is honger zich in een verrassende 33 pond. In die tijd, ik heb gevoed mij in de dag van een halve komkommer, twee wortelen en rijst wafel. Het is slechts een schaduw van haar vroegere zelf, walgt aan het einde in de voorkant van uw eigen lichaam.

Kort voor haar 18e verjaardag. Verjaardag, ze is vrijwilligerswerk weer in een ziekenhuis, deze keer. Ik uiteindelijk wilde om gezond te zijn, een op de toekomst. Mijn jeugd was genomen van mij in de anorexia. Stap-voor-stap leert u om te eet weer normaal en voor het accepteren van uw lichaam. Ik ben nu tevreden met mij, zegt ze.

Wanneer Christina kijkt terug, doen de argumenten met je moeder lijden. Zij was de Enige die geloofde mij dat ik het kan doen. Vandaag de dag, de 23-jarige besteedt aandacht aan een gezond dieet, houdt van koken en kan ook genieten van snoep weer! De ziekte heeft achtergelaten – ook mede door je vriend, Tim (23). Sinds drie jaar is hij aan jouw kant. Hij houdt van me zoals ik ben, dat is een fijn gevoel.

Bron: In een oogopslag, 29/2013