Zo vaak als mogelijk is, brengt een Aantal van zijn tijd door in de natuur. De ziekte van Alzheimer zieke Magdalena lijkt nog steeds vreugde. Een man meldde hoe hij met al zijn liefde tegen de ziekte en zijn vrouw is vechten en niet opgeven.

Hoe kunt u zich dat voorstellen? Hoe is dat, als de woorden als het ware een leven lang bekend, zijn plotseling verdwenen? Wat is dit in mijn Hand? Een Sleutel? Wat je ermee doen? En wie de vreemde vrouw is daar in de spiegel?

Een verhaal over de ziekte van Alzheimer, een verhaal vol vragen en er is geen antwoord. Niet voor de zieken. En ook niet voor de mensen van wie je houdt.

De vraag die Klaus Erich ‘ s* martelingen van Düsseldorf, op dit moment het meest is dit: Herken mijn vrouw in het geheel nog niet?

De ziekte van Alzheimer betekent afscheid

Ik kan niet zeggen dat, aldus de 72-jarige. De ziekte van Alzheimer is zoals elke dag is een beetje een afscheid. Vaak, Magdalena ziet er gewoon in de Leegte. Ik weet niet wat je ziet. En ik weet niet wat of wie ze ziet wanneer ze kijkt me aan.

Zeven jaar zijn verstreken sinds Magdalena was de diagnose ziekte van Alzheimer. 55 ze was er in de eerste plaats. Een betrokken docent voor nederlands, engels, wiskunde en sport. Populair bij studenten en collega ‘ s, alles was goed. Alleen dat je viel meer en meer vaak het krijt uit mijn Hand. Dat je opeens hadden het moeilijk met de namen van uw leerlingen. Uw portefeuille is voortdurend verplaatst. Daarna werd het nog erger, als haar man zei: u gemengd rechts en links de deur naar de badkamer. Vandaag, Magdalena Erich ‘ s kunt niet dragen van voedsel niet meer alleen, niet meer alleen, wassen alleen.

Hoeveel van Klaus Eric denkt terug aan het moment dat hij kon praten met zijn vrouw. Dit ging zo door tot een jaar geleden, zegt hij. Maar dan de woorden van Magdalena ‘ s hoofd is verdwenen. De ene na de andere. Als druppels water vallen van een vat totdat deze leeg is.

De ziekte van Alzheimer met liefde aan

Het appartement ligt op de eerste verdieping, u niet bij de Zieke ondertussen, zonder haar man. Je weet niet wat trappen zijn, legt hij uit. De voormalige constructie Manager op de avond met haar mee te gaan naar het toilet. Hij moet haar helpen de tanden van de borstel, haar voeden, en in de buurt van haar, dus ze loopt weg. Drie keer is dit al gebeurd. Een keer zelfs de politie had om voor haar te zorgen. Sindsdien Karl eisenbarth sluit de voorklep.

Zijn grootste zorg is nu dat hij misschien ziek. Wat zal het worden? Is Magdalena moet op een bepaald punt in een huis?

Ook weet niemand een antwoord. Maar Klaus Eric is blij dat Magdalena was in staat om hem te antwoorden, althans tot zijn belangrijkste vraag nog. Drie jaar geleden was dat. Wil je met me trouwen? vroeg hij, want na twee en een half jaar, en ze zei: Ja. Sindsdien is hij elke Ochtend met de trouwring aan de Vinger. Zelfs als je niet weet wat hij bedoelt.

Alzheimer: De borden!

• Vergeetachtigheid: Wie vergeet het af en toe een naam mag het niet hebben van de ziekte van Alzheimer. Alarmsignalen zijn, maar Vergeet altijd meer frequent, en kunt u niet onthouden. Of Je ziet iemand het weer, heb je slechts een korte tijd voordat voldaan.
• Taal problemen: Patiënten vaak vergeefs zoeken naar passende woorden, ook in alledaagse objecten. Je zegt: Het ding voor het Snijden van in plaats van mes.
• Foutieve toewijzing van objecten: in de ziekte van Alzheimer gevallen dingen laten vallen vaak op de verkeerde plek, zoals de glazen in de koelkast of de krant in de kledingkast.
• Oriëntatie problemen: de Getroffen worden uitgevoerd in de buurt of verstoren tijden van de Dag.
• Stemmingswisselingen: de ziekte van Alzheimer patiënten worden soms in een Minuut gelukkig, uit te breken in de volgende in huilen of boos worden.

*Naam veranderd door de redactie