Het is de droom van vele bergbeklimmers naar het veroveren van de Mount Everest. Echter, voor velen zal het een droom blijven, omdat de meeste van de klimmers die het meest nodig hebben, door de sterke symptomen van hoogteziekte op de klim afbreken nooit eerder hebben zo veel mensen geprobeerd om de Mount Everest. Eén op de vijf heeft nagelaten – een op de Tien overleden, met inbegrip van de hoogteziekte. Wat zijn de toepassingen en wat het nodig heeft om het menselijk lichaam in de strijd tegen de verschillen in hoogte kunt u hier vinden.

6000m – De oorlog tegen de kou

Als een boom in de herfst, het lichaam aan met het koude weer, een besluit: bezuinigingen programma. Tenen en vingers zijn niet meer van bloed voorzien, de been krijgen minder bloed. Wat is beschikbaar zal worden gerantsoeneerd. Het lichaam is in oorlog, tegen de Everest en verdedigt de hersenen en de longen tot op het laatste. Maar zijn zuurstof en ook meestal voedsel en water ontbreekt. De Thermometer daalt tot 40, 45, 50 graden onder Nul, en de razende orkaan. Het lichaam is niet meer in staat echter aan brandstof. Aan het einde van de zondvloed van endorfines, hormonen van geluk, te mobiliseren om de laatste reserves. Te bevriezen tot de dood van een mooie dood is eigenlijk…

7000m – risico in het hoofd

Onze longen hebben een minimum van 350 millibar luchtdruk, in staat zijn om zuurstof aan het bloed. In de death zone, deze waarde is aanzienlijk overschreden. Gevolg, Het lichaam lijdt aan een gebrek aan zuurstof, de zogenaamde hoogteziekte treedt op ongeacht hoeveel de persoon ademt. Het hart vereist zuurstof en pompen meer bloed in de slagaders, de capillaire muren te scheuren. Bergbeklimmers hebben vaak bloederig schuim voordat de mond, voordat die in een coma. Diagnose: Longoedeem. Het grootste gevaar schuilt, maar in mijn hoofd, Elke Minuut, het doden van miljoenen hersencellen. Naast de extreem droge lucht verdikt het bloed, zodat het kan leiden tot bloedstolsels. Hoofdpijn, Duizeligheid, Hallucinaties. De bergbeklimmers moeten worden in de vallei om te overleven. Maar de meeste van de tijd niemand is in de positie om te helpen…

7500m – Slechts 48 uur

Vanaf een hoogte van 5500 meter een duurzame aanpassing is onmogelijk. Op 7500 meter is de dood zone begint. Van deze grens de persoon sterft ongeacht hoe goed hij is opgeleid. Zelfs in de slaap, het lichaam bouwt meer. Maximale Overlevingstijd: 48 Uur. Na dat, de dood is onvermijdelijk. Maar die is niet geacclimatiseerde genoeg is, kan de dood van het bedrag dat reeds aan de voet van de mount Everest: de in 1996 drie verslaggevers van de vallei van de helikopter vloog naar het basiskamp van de Everest. Nauwelijks had ze kregen, ze kregen de ergste hoofdpijn en hartkloppingen, kon nauwelijks ademen ingestort. De helikopter werd meteen opgeroepen terug te slaan van de mannen voor de hoogteziekte, onder de base camp op 5,200 meter …

8500m – In vacuüm

Plotseling, de druk neemt af. Wat was precies genoeg, nog steeds hijgend, om te Overleven, om de dodelijke vacuüm. Freak Weather te noemen bergbeklimmers, dit fenomeen lijkt te worden bijna uitsluitend op de Everest: Door de opwaartse beweging van de druk op de piek daalt plotseling, zodat de toch al dunne lucht van de dood zone wordt gefilterd met een zuignap. De toch al lage percentage zuurstof daalt tot nul, de voorwaarden op Everest zijn vergelijkbaar met die in de ruimte. Plotseling, de top ligt net onder de sterren. Meer dan de helft van alle sterfgevallen onder professionals gaat u naar de account van dit weersverschijnsel. Want: Er is geen waarschuwing.

8850m – de adem van De Everest

De reus stijgt tot een hoogte, in het enige vliegtuig om veilig te bewegen. De piek bevindt zich in de stratosfeer, en dus op het bedrag van de zogenaamde Jet streams. Deze wind, ontdekt door de eerste jet piloten in de jaren 1950, zijn meer dan twee keer zo snel als een orkaan, de kracht van drie – en binnen een paar minuten! Dat lijkt kalm, zoals een wandeling, een plotselinge overlijden. Daalt de temperatuur tot 30 graden, het ijs Deeltjes terminologie zoals een zand-Blaster op de huid. De wind druk perst de lucht uit de longen, Ademhaling onmogelijk. Wat lijkt staven, ondanks de blauwe hemel een wolk op de top van de mount Everest, is het ijs deeltjes in werkelijkheid, een kilometer lange Vlag, weggevaagd door een 540 km/h-storm!